Black Out

Hallo Iedereen!

Deze week hebben we weer 3 nachtshiften gedraaid. Opvallend was het feit dat dit fysiek veel zwaarder was dan twee weken geleden. Tijdens de eerste twee nachten was het rustiger, maar de laatste nacht was het lekker druk. Hierdoor staat de teller nu op 39. Nog 1 bevalling te gaan en de deadline is gehaald! Tijdens de laatst nacht heb ik ook bewust naar een leermoment gezocht voor het hechten van het perineum. Hierdoor heb ik 2 maal tijdens de laatste nacht kunnen hechten. Ik was zeer zenuwachtig voor de eerste steken te zetten, mijn hand was duidelijk aan het trillen. Eens de eerste steek geplaatst was, was de stress voorbij en kreeg ik mijn vaste hand terug. Ik was zo druk bezig met de anatomie van de vrouw te onderzoeken om het goed te hechten, dat ik niet door had dat de vroedvrouw was weggegaan. Zij heeft mij dus de hele hechting zelfstandig laten uitvoeren. Wanneer ik klaar was, heb ik de vroedvrouw er bij gehaald voor controle. Zij vond dit zeer goed gedaan. Eens de vroedvrouwen weten dat je kunt hechten, verwachten ze dat je altijd hecht na de bevalling. Hierdoor moest ik de tweedegraads ruptuur die is opgetreden bij mijn volgende bevalling zelfstandig hechten. Ook de lokale anesthesie mocht ik na demonstratie zelfstandig toedienen. In het hechten moet ik duidelijk nog veel oefenen, want dit hechten heeft in het totaal drie kwartier geduurd. Ook zijn de bedden hier bijna allemaal kapot, waardoor deze niet meer ergonomisch zijn. Door drie kwartier met een gebogen rug te staan hechten, besefte ik wat voor een luxe op vlak van ergonomie wij in België hebben. Ook besefte ik het belang van ergonomisch werken, aangezien ik na het hechten de eerste 5 minuten niet meer kon recht staan.

In ons gastgezin gebeurd het vaak dat ’s avonds de elektriciteit eens uit valt, waardoor we gezellige diners bij kaarslicht hebben. Wel was het mij tijdens de nachten opgevallen dat we in ons ziekenhuis nog nooit black-outs hebben gehad. Natuurlijk jullie kunnen het al raden, juist op het moment dat ik een bevalling aan het uitvoeren was en het hoofd aan het doorsnijden was, valt de elektriciteit en dus ook het licht uit. Dit was voor mij een slechte timing, aangezien ik nu geen zicht meer had op het hele gebeuren. Ik begon even te denken dat ik de bevalling op de tast moest gaan uitvoeren, plots sprong het licht terug aan. Dit dankzij de noodgenerator waar het ziekenhuis gebruik van maakt. Ik ben dankzij dit voorval wel voorbereidt en ik neem nu steeds een lampje mee naar stage.

Na deze 3 nachten, was het tijd voor wat zelfbeloning en hebben we bij de lokale kleermaker twee kleedjes laten maken. Binnen twee weken kunnen we het resultaat gaan afhalen. Ben benieuwd naar het resultaat aangezien het opnemen van de maten en het verbaal uitleggen van welk model ik net wil, niet vlot verliep.

Voor de rest ben ik net terug gekomen van een heel leuk weekend! Dit weekend ben ik samen met 11 andere vrijwilligers van Projects Abroad naar Moshi gegaan. Het weekend begon met een bezoek aan een koffieplantage. Wanneer ik hier aankwam, werd ik overvallen door de mooie en ongerepte natuur van Afrika. Wel had ik echter een grotere koffieplantage met meer machines aanwezig verwacht. Deze koffieplantage werd gerund door 1 (oudere) man en hij maakt gebruik van 1 handmatige koffiemaler. Nadat hij ons verteld had over de groei en de oogst van de koffiebonen, wilde hij (en wij ook) ons de koffie graag laten proeven. Hij liet ons een onbehandelde koffieboon zien en hier verschoot ik van -deze zien wit! Het is pas na het roosteren dat de koffiebonen hun typische zwarte kleur krijgen. Dit was compleet nieuw voor mij. Ik dacht dat koffiebonen al reeds van aan de struik zwart zagen. Ik was blij dat dit niet alleen voor mij een nieuw gegeven was. Na het roosteren worden de bonen handmatig geplet op het ritme van een traditioneel liedje dat steeds bij deze handeling wordt gezongen. Na lang pletten, kon de koffie op het vuur en was het tijd om te proeven. Ik had de smaak van de koffie iets intenser verwacht, maar uiteraard was deze nog steeds heerlijk. Na dit bezoek, was het tijd om verder te gaan naar de Ndoro watervallen. Tijdens de halsbrekende tocht naar beneden, brak er een lokale wolkbreuk los en kwamen we allemaal kletsnat aan bij de waterval. Het uitzicht is echter wel de moeite waard. Jammer genoeg moesten we dezelfde halsbrekende en vermoeiende ‘weg’ terug naar boven. Na deze stevige workout, was het tijd voor iets rustigers en bezochten we het Chagga Live Museum. Dit was maar een blits bezoek van 15 minuutjes aangezien het museum maar uit 2 typische hutjes bestaat. Na deze vermoeiende dag, sliepen we in een motel in Moshi stad zelf. Het was zeer leuk om eens een andere stad dan Arusha te kunnen bezichtigen. Na de nodige beesten uit onze kamer te hebben moeten verjagen, was het tijd om onze batterijen weer op te laten. Na een heerlijk en stevig ontbijt stonden we te trappelen om naar de Hots Springs te kunnen vertrekken. De rit naar deze warme waterbronnen was al een attractie op zichzelf. Met 3 zaten we verdeeld over 4 verschillende TikTaks. Dit zijn motorische driewielers. Het was een zeer bumpy ride dat voor de nodige blauwe plekken en gegiechel zorgde. Eens aangekomen stond iedereen een 5-tal minuten verbijsterd. De Hot Springs zijn adembenemend! Zeer blauw en helder water dat op een ideale temperatuur is. Het leukste van al, een liniaal om in het water te springen!

Maandag is het weer tijd om te beginnen met dagdiensten en misschien D-day voor mijn 40ste bevalling!

Hopelijk heb ik jullie niet te jaloers gemaakt en tot volgende week! ;)
Jana